zaterdag 13 maart 2010

Ding 14.

Windows live messenger heb ik gebruikt op vakantie om contact te houden met de kinderen thuis; meestal voordat wij gingen eten even kijken of één van hen online was en ook met een buurman wiens vrouw in het ziekenhuis lag. Konden we toch nog wat steun en een luisterend oor bieden, ook al waren we ver weg.

Om het te gebruiken voor Al@din is ook een leuk idee, maar voor een kleine bibliotheek als de onze toch moeilijk. Er kan niet iemand constant online zijn, om eventuele vragen te beantwoorden. Dan was de eerste versie voor ons als bibliotheek beter (meer als email die je op de tijd dat het jou uitkomt kan beantwoorden), maar voor diegene die de vraag stelt natuurlijk niet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten